แต่เมื่อเจดเจาะลึกเข้าไปในใจกลางแห่งความมืด ในไม่ช้าเธอก็ตระหนักได้ว่าศัตรูที่แท้จริงไม่ใช่ซอมบี้ที่เดินเตร่ไปตามถนน แต่เป็นความมืดที่แฝงตัวอยู่ในใจของมนุษย์ จากการทรยศ การหลอกลวง ไปจนถึงความโลภและความโหดร้าย เธอได้เห็นโดยตรงถึงความล้ำลึกที่มนุษยชาติสามารถจมลงได้เมื่อเผชิญกับความทุกข์ยาก และความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับผู้ที่กล้าท้าทายมัน
เบียร์ย้อนเล่าว่า ที่อยู่อาศัยในวัยเด็กเป็นบ้านปู่ที่สืบทอดตระกูลบุพศิริ ตระกูลใหญ่ของคนไทญ้อริมฝั่งโขง อำเภอท่าอุเทนและละแวกใกล้เคียง มีเครือญาติเป็นนักการเมือง นักหนังสือพิมพ์ นักมวย ครู กล่าวได้ว่าอยู่ในแวดวงสังคมและการช่วยเหลือสังคมมาตลอด แต่แล้วพอพ่อกับแม่เลิกกัน จึงได้ย้ายไปอยู่ครอบครัวฝั่งแม่ เขาก็ได้ใช้ชีวิตในวัยเด็กที่อำเภอเงียบสงบแห่งนี้ได้ไม่นาน เนื่องจากแม่ที่เป็นข้าราชการครู อยากให้ลูกมีโอกาสทางการศึกษา จึงส่งเบียร์ไปเรียนต่อมัธยมในตัวเมืองสกลนคร เมืองที่เจริญกว่าทั้งในแง่เศรษฐกิจและการศึกษา นั่นอาจเป็นจุดเริ่มมองเห็นการศึกษาค่อนข้างเหลื่อมล้ำและความเจริญกระจุกตัว ระหว่างจังหวัดกับอำเภอ บุคลากรและระบบการศึกษาค่อนข้างต่างกันมาก
ขณะที่อากิระเดินทางผ่านโลกด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยวและลาออก เขาก็ได้พบกับตัวละครที่หลากหลายและลึกลับพอๆ กับเมืองนี้ ตั้งแต่เพื่อนบ้านผู้ใจดีที่รับฟังอย่างเห็นอกเห็นใจ ไปจนถึงคนแปลกหน้าลึกลับที่ดูเหมือนจะรู้มากกว่าที่เขายอมให้เขา เขาพบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าสู่เครือข่ายแห่งความวางอุบายและความไม่แน่นอนที่คุกคามที่จะกลืนกินเขาไปจนหมด
ขณะที่เธอเดินทางลึกเข้าไปในใจกลางความฝันของเธอ เอมิเลียได้พบกับตัวละครลึกลับและน่าสนใจพอๆ กับในความฝัน ตั้งแต่ผู้นำทางลึกลับที่นำเธอผ่านเขาวงกตแห่งจิตใต้สำนึกของเธอไปจนถึงสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีตัวตนที่เต้นอยู่บนขอบจิตสำนึกของเธอ เธอได้ก่อตั้งพันธมิตรและหล่อหลอมความผูกพันที่จะกำหนดการเดินทางของเธอในแบบที่ไม่คาดคิด
“ตอนนั้นในความคิดผมเป็นคนเสื้อแดง ประชาชนส่วนมากเลือกรัฐบาลทักษิณเนี่ยมันถูกทำลาย ผมก็เป็นคนที่เลือกทักษิณ ผมเป็นสมาชิกพรรคไทยรักไทยด้วยนะ ผมเข้าใจว่าถ้าไม่ยอมรับกติกาการเลือกตั้งมันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเกิดว่าเราไม่ยอมเคารพกติกา สังคมเราจะอยู่กันยังไง ฝันอันไกลห่าง เราจะยอมรับอะไร ในเมื่อคนส่วนมากเขาเลือกพรรคทักษิณ”
คนที่ออกเดินทางจากบ้านมาไกลย่อมคิดถึงบ้านเป็นธรรมดา มากน้อยแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับระยะทางและเวลาที่แต่ละคนได้ก้าวเท้าออกจากบ้านมาและยังไม่ได้กลับไป
เราไกลกันอยู่คนละฟากฟ้า ไม่รู้จะอีกนานไหม และฉันเองก็จะคอย
ด้วยเหตุใดก็ตาม เธอไม่เคยรับรู้ ใกล้เธอสักเท่าไร แต่เหมือนไกล ไกลห่างกัน
โดยเคล็ดลับที่อาจช่วยให้จดจำความฝันได้แม่นยำขึ้น ดังนี้
ส่วนที่มองอนาคตตัวเองไว้นอกจากการเขียนเพลงและเล่นดนตรีในนามวงอุษาคเนย์อันเป็นภารกิจที่รื่นรมย์ยาวนานไม่จบสิ้น การทำงานกับพรรคก้าวไกลยังเป็นภารกิจที่ขับเคลื่อนชีวิตและความฝันเคียงไปด้วยกัน หรือบทบาทของพ่อลูกสองที่ประคองความรักให้ครอบครัวอบอุ่นต่อไป
ก้านตอง เล่าว่า “หลังจากได้ดูเอ็มวีเพลง หอบฝัน อยากบอกว่าชอบมากๆค่ะ เพราะว่าเป็นเอ็มวีที่เล่าเรื่องราวได้สมบูรณ์ในมุมของคนที่มีฝัน พร้อมฮึดสู้เพื่อครอบครัว ตัวนักแสดงเองก็เล่นดีมากๆ บรรยากาศในการเล่าเรื่องก็ดีมากๆด้วยค่ะ โดยเฉพาะฉากทุ่งนาตอนช่วงสุดท้ายของเพลง เป็นฉากที่แม่วิ่งจากนาตอนที่กำลังดำนาอยู่แล้วมารับลูก ฉากนี้แสดงถึงความรู้สึกที่คนอีสานรอลูกที่ไปทำงานไกลบ้าน แล้วก็ได้เจอลูกแล้วได้อยู่ด้วยกัน เป็นฉากที่ทำให้ก้านตองร้องไห้ และก็เป็นฉากที่ดูกี่ครั้งก็น้ำตาไหลทุกครั้งค่ะ ก้านตองอยากจะฝากให้ทุกคนได้ดูเอ็มวีเพลง หอบฝัน จริงๆค่ะ เชื่อว่าเพลงนี้จะเป็นเพลงที่สะท้อนให้เรามีกำลังใจว่า “เราท้อไม่ได้เราต้องเข้มแข็ง” เพื่อคนที่อยู่ข้างหลัง ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คนที่เหนื่อยล้าเวลาอยู่ไกลบ้านและในยามที่รู้สึกท้อแท้ด้วยนะคะ”
ล้มลุกคลุกคลานเมื่อคนพาลคอยเบียดบัง
รับดู ยอมรับฟัง หนังฟรีออนไลน์ กับพวกเราได้ทุกแพลตฟอร์ม
ไม่ว่าอยู่แห่งไหนดั่งเรามีสายใยผูกพัน